Reafírmome, quero ser orientadora
Para facer a
miña última reflexión individual, vou partir dunha pregunta que aparece no tema
12 do módulo 3, É necesaria a orientación laboral?
Difícil,
verdade? Ou non? Deso se trata, das
miñas dúbidas, de considerar ou non ata que punto o meu traballo como
orientadora pode ter algunha utilidade.
Ensinar ás
persoas desempregadas a buscar un emprego non é unha tarefa doada, e vai máis
alá de ensinarlle a rexistrarse nun portal de emprego.
Orientar
significa guiar, asesorar, informar e acompañar ás persoas que necesitan
insertarse ou reinsertarse no mundo laboral.
Dito así,
provoca vértigo, inseguridade,... pero sobre todo unha enorme responsabilidade,
e para o que moitas veces unha ten medo non estar á altura.
Debemos entender
a orientación como un proceso de aprendizaxe mediante o que as persoas que acoden
a este servizo deben pasar polas seguintes fases:
- · Coñecerse a si mesmos
- · Coñecer as súas capacidades
- · Trazar o seu itinerario
- · Poñer en marcha o seu itinerario
O fin último de todo proceso de orientación é conseguir
que a persoa sexa autónoma á hora de tomar as súas decisións; é dicir, que
adquira as ferramentas para tomar as rendas da súa vida profesional,
coñecéndose e coñecendo a realidade do mercado laboral ante o que se atopa.
As persoas que traballamos en orientación somos as
encargadas de facilitar e servir como guía no camiño das persoas orientadas,
pero non debemos ser en ningún caso as responsables de acadar os obxectivos
fixados. Os obxectivos tenos que lograr a persoa orientada a través do noso asesoramento
e a axuda.
Partindo desta idea, as accións que debemos levar a cabo
no proceso de orientación, poden ser, entre outras, as seguintes:
·
Establecer o perfil profesional
·
Elaborar ou modificar curriculum e carta de presentación
·
Analizar e potenciar determinados aspectos persoais
(autoestima,motivación, etc)
·
Desenvolver e potenciar habilidades para entrevistas de
selección
·
Asesorar en estratexias de busca de emprego
·
Informar sobre sectores ou empresas do entorno
·
Informar sobre recursos 2.0 para a busca de emprego
·
Detectar necesidades formativas
·
Ensinar a tomar decicións
·
Potenciar accións para a autocandidatura
·
Asesorar sobre iniciativas de autoemprego ou derivar aos
servizos axeitados
·
Apoiar emocionalmente durante o período de busca
Aínda que estas son só exemplos das acción máis habituais
que se traballan dende a orientación, cada un de nos atenderemos dentro das nosas
posibilidades aquelas demandas concretas que expoñan as persoas que acoden a
orientación.
Si ben debemos contar indiscutiblemente cunha serie de
coñecementos técnicos importantes para desenvolver o noso traballo, desde o meu
punto de vista, non é menos importante o aspecto vocacional de atención ás
persoas, pois como xa dixen anteriormente, o noso traballo non consiste só en
dar información senón que supón un acompañamento cara a súa incorporación ao
mercado laboral.
As persoas
orientadoras somos os que daremos as claves, poñeremos luz e axudaremos a
pensar e clarificar, pero será a persoa orientada a que ten que facer o traballo. Hai que traballar collidos da man
ata que a persoa está preparada para camiñar soa. Nese momento remata o
proceso, pero a orientación non acaba nunca.
A motivación
por estar á altura no desempeño do meu traballo diario, foi o que fixo que me
embarcara neste curso con gran ilusión e ganas de aprender, e aprender,
aprendín, sen dúbida! Pero o maior descubrimento pola miña parte foi reafirmarme
sobre o moito que me gusta o meu
traballo, de todo o que me aporta e de como me permite medrar como persoa, e de
que sobre todo o feito de orientar aos demais facilita tamén o meu propio
proceso de orientación, xa que como ben dixen anteriormente, remata o proceso,
pero non a orientación.
Descubrín
ferramentas, recursos, e novos camiños para orientar, as miñas fortalezas e
debilidades, coñecín persoas fantásticas, afrontei medos e superei retos
persoais e sobre todo medrei, non so profesionalmente, senón tamén
persoalmente.
Como tamén se di no tema 12, os itinerarios
de insercións teñen un carácter pedagóxico e supoñen cambios nos seguintes
aspectos:
- · Mellora das competencias para afrontar as expectativa
- · Percepción sobre un mesmo (autoconcepto)
- · Valoración que se fai dun mesmo (autoestima)
Para
min este curso foi como un proceso de orientación, no que participei en actividades
individuais e grupais, onde me ofreceron información, recursos, novas
ferramentas, refírome aquí como non ao meu descubrimento das TIC e da web 2.0,
e me ensinaron a reflexionar e a atopar resposta a moitas dúbidas e preguntas
entre as que se atopaba a de si
realmente o traballo que facemos as persoas que traballamos en
orientación está á altura que se merece,e a motivación e ilusión para tratar de
seguir medrando persoal e profesionalmente........
Sí,
quero ser orientadora, para guiar, asesorar, informar e acompañar as persoas
que por diferentes cirunstancias se atopan inmersas na dura e difícil tarefa de
buscar un emprego. Motivar, ilusionar e facer posible o imposible.